روش تعیین امام

ما با نداشتن علم غیب و بی خبری از آینده و باطن افراد چگونه می توانیم نظر قطعی و صحیح درباره آنها داشته با شیم؟پس هیچ وقت اکثریت دلیل حقانیت و اقلیت دلیل باطل بودن نیست.

روش تعیین امام

   در جوامع امروز بهترین راه تعیین هر مقام و مسئولی ، برگزاری انتخابات است. انتخابات ممکن است راه(حل)باشد اما همیشه راه (حق) نیست؛ زیرا انتخابات هرگز واقعیت را تغییر نمی دهد؛ نه حقی را باطل می کند و نه باطلی را حق. گرچه در مقام عمل اکثریت مورد نظر قرار می گیردولی این دلیل حقانیت فرد انتخاب شده نیست.

   «ما با نداشتن علم غیب و بی خبری از آینده و باطن افراد چگونه می توانیم نظر قطعی و صحیح درباره آنها داشته با شیم؟پس هیچ وقت اکثریت دلیل حقانیت و اقلیت دلیل باطل بودن نیست.»

فرمایش قرآن

   ((و ان تطع اکثر من فی الارض یضلوک عن سبیل الله ان یتبعون الا الظن و ان هم الا یخرصون – اگر از اکثر آنها که روی زمین هستند اطاعت کنی تو را از راه خدا کمراه می کنند زیرا آنان از گمان و حدس خویش پیروی می کنند)) سوره انعام ، آیه 116.

 وظیفه امام تنها اداره امور جامعه نیست بلکه امام حافظ و نگهبان دین و دنیا ی مردم هر دو است. از این رو باید از هر خطا و لغزشی معصوم و از همه ی انسان ها دانا تر و شایته تر باشد و مردم قطعا نمی توانند چنین شخصی را انتخاب کنند.مردم از کجا می دانند که چه شخصی از نیرو ی ملکوتی عصمت و مقام شامخ علوم الهی و دیگر فضائل انسانی برخوردار است تا او را انتخاب کنند؟پس باید خداوند متعال که از باطن وآینده همه انسان ها آگاه است سزاوار ترین شخص را برای امامت انتخاب و شئون لازم را به او عنایت کند و به مردم معرفی نماید.

   امامت و پیشوایی پس از پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم)همان انجام وظایف مقام رسالت است و تنها تفاوتی که بین امام و رسول وجود دارد این است که پیامبر پایه گذار و موسس دین و دارای کتاب است و امام به عنوان جانشین او حافظ و نگهبان دین و مبین اصول و فروع و تعقیب کننده تمام وظایف مقام نبوت است و همان گونه که انتخاب پیامبر از طرف خداوند است ، تعیین امام نیز باید از طرف خدا باشد و به تعبیر ایه 124 سوره بقره ، امامت عهد خداوند است و عهد خداوند با انتخاب و شوری تعیین نمی گردد؛ زیرا شوری و انتخاب مربئط به کارهای مردم است و در دو آیه ای که مسئله ی شوری بیان شده است کلمه ی امر آمده:((و امرهم شوری بینهم – و شاورهم فی الامر)) مشورت در این دو آیه مرتبط به امور اجتماعی و کار های مردم است و هرگز شامل عهد و پیمان خداوند نمی شود. در آیه 68 سوره قصص آمده است:((و ربک یخلق ما یشاء و یختار ما کان لهم الخیرة – و پروردگار تو هر چه را بخواهد می آفریند و اختیار می کند و مردم در برابر اختیار خداوند حق اختیار ندارند)).

   ونیز در همین مسئله حدیثی پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم)فرموده اند:(امر امامت با خداوند است. اگر او خواست بین شما قرار می دهد یا در میان غیر شما...))  بحارالانوار ،ج 23 ، ص 74.